Αλήθεια, γιατί τόση φασαρία; Έχετε σκεφτεί ποτέ ποιος κάνει περισσότερη φασαρία σε ένα σπίτι όπου ζουν παιδια; Η απάντηση είναι προφανής: τα παιδιά βέβαια! Ή μήπως όχι…;
Λοιπόν, το σκέφτηκα αρκετα και κατέληξα στο ότι τα παιδιά κάνουν τη φασαρία που πρέπει να κάνουν! Παίζουν, τρέχουν, φωνάζουν, γελούν, απαιτούν, βλέπουν “παιδικά”, διηγούνται ιστορίες, κλαίνε… Και μέσα σε όλα αυτά έρχεται και το ξέσπασμα… Το οποίο ξέσπασμα μπορεί σαν αφορμή να έχει το σπιτάκι που “δεν το φτιάχνω καλά”, “το ίδιο φαγητό με χθες;”,” γιατί πρέπει να μην πάμε με άδεια χέρια στο σπίτι του φίλου μας;”, “θέλω να φορέσω το κουστούμι μου τώρα που περιμένουμε κόσμο(!)” και τόσα άλλα που αν σκεφτούμε όλοι εμείς οι γονέις μπορούμε να φτιάξουμε μία λίστα χωρίς τέλος! Και ένω ξέρουμε ακριβώς τη στιγμή που θα ξεσπάσει η μπόρα, τι κάνουμε; ΦΩΝΑΖΟΥΜΕ. Γιατί το κάνουμε; Γιατί πιστεύουμε ότι έτσι θα “σπάσουμε τον τσαμπουκά”. Είναι έτσι όμως; Ας δούμε λοιπόν τη συνέχεια: υψώνουμε φωνή και το μικρό μας υψώνει και αυτό τη δική του. Εμείς αρχίζουμε και “φορτώνουμε”. Έδω αρχίζει η επίδειξη εξουσίας! Εμείς, σα γονείς, μαλώνουμε το παιδί μας φωνάζοντας και αυτό μπορεί να ξεσπάσει άσχημα. Τότε ακριβώς ο έλεγχος χάνεται…. Δύο άνθρωποι νιώθουν πληγωμένοι και το κυριότερο, δεν υπάρχει λόγος σοβαρός. Ό,τι έγινε πρόκειται για ένα ξέσπασμα που οφείλεται απλά σε συσσωρευμένη ένταση, κυρίως από την πλέυρά μας. Αμέσως μετά, η μαμά γεμίζει τύψεις γιατί γνωρίζει ότι το συμβάν θα μπορούσε να αποφευχθεί. Ο λογός είναι απλός: η αφορμή και η αιτία ήταν χωρίς ουσία και σπουδαιότητα!
…Ήταν μία πρικίπισσα διαφορετική. Το μόνο που ήθελε ήταν να γνωρίσει αυτόν τον κόσμο, και τα κατάφερε! Ήρθε στη ζωή μας και τη γέμισε με δώρα και σοφία.
Εδώ και περίπου ένα μήνα, από Δευτέρα μέχρι και Παρασκευή (τα ΣΚ απολαμβάνω, με μέτρο, νοστιμιές με την οικογένεια και τους φίλους μας!), το μεσημεριανό μου αποτελείται από φρούτα, λαχανικά, ξηρούς καρούς και γιαούρτι. Δε μπορώ να αποχωρηστώ τον πρωινό μου καφέ (υπέρδιπλος ελληνικός) συνοδευόμενο από μέλι – ταχίνι και τυρί πάνω σε 2 φετούλες ψωμί. Στο πρωινό μου δεν κάνω εκπτώσεις! Τα φρούτα είναι πάντα μαζί μου μέσα στην ημέρα σαν ενδιάμεσα σνακ. Το βραδυνό μου μπορεί να είναι κάποιο τοστ, σαλάτα ή παξιμάδι και τυράκι. Το μεσημεριανό μου όμως τα έχει όλα! Το γιαούρτι είναι ο βασικός πρωταγωνιστής και η όρεξή μου απλά το εμπλουτίζει. Από όλα όσα έχω χωρέσει σε ένα κεσεδάκι το αγαπημένο μου μείγμα θα το μοιραστώ μαζί σας:
λλά και τους τοίχους) του σπιτιού μας με τις καλύτερες ζωγραφιες του Πάνου. Ο Πάνος κλείνε τα 6 σε ένα μήνα, δηλαδή μόλις αποφοίτησε από το Νηπιαγωγείο. Δημοτικό, σου ερχόμαστε!
α βάλετε το καμβαδάκι μέσα
Πως λοιπόν να απολαύσω την ιεροτελεστία της ενυδάτωσης? Να απολαύσω την υφή και το άρωμα μιας καλής κρέμας σώματος? Τώρα, καταλαβαίνετε ότι το “βαριέμαι” προκύπτει από το γεγονός ότι δεν έχω χρόνο να κάνω αυτό που πρέπει σωστά! Και είναι τόσο ωραίο να νιώθεις το σώμα σου ενυδατωμένο και απαλό!
Την προηγούμενη εβδομάδα φάγαμε τα τελευταία κεράσια, που τόσο απλόχερα μας προσφέρουν οι 2 κερασιές του κήπου μας! Για άλλη μία χρονιά ευχαριστηθήκαμε γεύση! Να μαστε καλά και του χρόνου!
Μπορει το σουβλάκι που τρώω αυτή τη στιγμή να μην συνάδει καθόλου με τον τίτλο του άρθρου μου, αλλά το κόκκινο κρασάκι